rytm: 4/4 zwrotki ostro, szybko; ref. smutno, powoli

1. Czerwone i żółte plamy przed oczyma.
Na sinych wargach bólu kropla brudnej wody.
A potem już tylko marzenia, widziadła,
w sercu konającego olbrzyma:
- nie ulec pokusie, nie stracić miłości
i donieść tę zdobycz.

Człowiek kochający (x 4)

2. Jakieś rozmowy, czarne habity..., ach, to seminarium.
Niskie sklepienie, wąski korytarz, oczy spowiednika.
Ja za ojczyznę, za braci...
O Boże, Tyś ranny, Ty krwawisz.
O Panie, co z nimi, czy trwają?
Ja przecież tutaj i za nich...

Człowiek kochający (x 4)

Mój czas jak pień osądzony, noc idzie na powieki...
Niech prawda zwycięża, a miłość... A miłość to siła!
O Niepokalana,
Tyś miłość i prawdę złączyła.
Ja Tobie ich wszystkich oddaję.
Ich wszystkich, na zawsze na wieki...

sł. muz. Paweł  Orkisz


Piosenka napisana z myślą o o. Maksymilianie Kolbe i tak zaspiewana na Sacrosongu'84 (wrzesień/październik 1984).
Po zabójstwie ks. Jerzego Popiełuszki dedykowałem ją męczeńskiej smierci dwóch kapłanów.
rok powstania:  1982

rok i miejsce pierwszego publicznego wykonania: chyba ten Sacrosong 1984

rok i miejsce pierwszej publikacji: kaseta „Komentarz” (wyd. Niezależna Oficyna Wydawnicza, Kraków - Nowa Huta 1984)
obecnie: CD  "Komentarz"